Een week later begint de competitie, dit jaar zonder mij. Met een beetje geluk kan ik de laatste wedstrijd een potje meespelen. We zullen zien. Dat is dus het slechte nieuws. Het goede nieuws is dat allerlei mensen bereid zijn om te helpen als dat nodig is. Ik realiseer me dat het dragen van een mitella hier uitkomst biedt. 'Wat is er met jou gebeurd?' 'Kan ik ergens mee helpen?' Als ik zou willen zou ik al die behulpzame leden meer kunnen laten doen dan strikt noodzakelijk. Misschien moet ik (zolang ik voorzitter ben) altijd een mitella dragen. Dan is het duidelijk dat ik hulp nodig heb.

Ik zit zo niet in elkaar, en de meeste van jullie weten dat. Maar dat neemt niet weg dat ik, het bestuur, de club wel degelijk hulp nodig hebben. We lopen op een aantal fronten rond met een virtuele mitella, maar (bijna) niemand ziet dat. We vragen de leden die nog bardiensten moeten inplannen dit ook te doen, maar het gebeurt mondjesmaat. We vragen extra hulp bij de weekcoordinatie van Kimbria Cafe, maar niemand meldt zich echt aan. De Jeugd- en de Sponsorcommissie kan hulp gebruiken, maar krijgt die amper.

Ik denk dat ik de mensen die zich wel melden maar ga voorzien van een mitella. Dan is het probleem zo opgelost.

Peter van de Kragt
Voorzitter Kimbria Tennis