Tum

Op 31 juni 2020 word ik gebeld door Frits Janssen, onze penningmeester. Ik ben bezig met een klant en druk hem naar voicemail. Als ik even later het bericht beluister zegt Frits dat hij heel slecht nieuws heeft. En de toon waarop hij het zegt onderstreept de ernst. Ik bel hem terug. 'Hoi, ik hoorde je voicemail. Wat is aan de hand'. En Frits zegt: 'Tum is overleden .... tijdens zijn fietsvakantie in Frankrijk ..... hartstilstand'.

Een kort filmpje flitst door mijn hoofd. Ik heb hem gisteren nog gefeliciteerd met de beklimming van de Mont Ventoux. Volgens zijn eigen woorden via de mietjes-kant vanuit Sault, maar toch. We hebben het nog gehad over de heropening van Kimbria Cafe. Die hebben we uitgesteld tot 6 juli, zodat hij het weekend ervoor nog alles in orde kon maken. Hoe ...... Wat ...... Hoezo ......???? 

Tum toch niet!? 64 jaar jong. Sporter en levensgenieter. Fietsen, tennis, golf, bridge, maar ook Leffe, wijn, goed eten, en goede muziek.

De laatste jaren, sinds we het clubhuis in eigen beheer hebben, is hij een van de grote motoren achter Kimbria Cafe. Hij was de voorzitter van de Barcommissie. Geen titel waar hij status aan ontleende. Dat is niet des Tums. Maar hij handelde er wel naar. Om te beginnen moet de voorraad op peil zijn, Het kwam zelden voor dat we iets niet op voorraad hadden. Laat dat maar aan een doorgewinterde bourgondiër over. Hij zorgde ook voor het bardienstrooster en alle mailtjes die daarover op en neer gestuurd werden. En om dat in goede banen te leiden regelde hij ook het schema van de Barcoordinatoren, de vrijwilligers die Kimbria Cafe openen en sluiten.

Op 13 juli in de middag ga ik naar de crematie van Tum. Een indrukwekkende bijeenkomst buiten onder een grote canvas tent. Met mij beleven heel veel mensen een mooi afscheid, met mooie woorden van familie en vrienden afgewisseld met muziek die Tum lief had. Ik leer dat hij vroeger een topvoetballer was bij de toenmalige voetbalclub. Iedereen kende Tum. Wereldberoemd in heel Sint Pieter en omstreken. Hij is altijd een aimabele man geweest met zijn eigen kijk op het leven. Altijd een helpende hand. Kartrekker bij menig evenement of activiteit. Hij deed altijd mee, onder één voorwaarde. De evaluatie vindt plaats onder het genot van een goed glas bier of wijn.

Nu zijn we 2 weken verder. Ik denk nog regelmatig aan hem. De wereld draait door. Zijn beste vrienden Leon en Jeroen nemen de taken van Tum over. Als eerbetoon aan hun 'groete vrund'.

In Kimbria Cafe hangt een foto van Tum: een geconcentreerde blik bij de aanvang van een service. Ik zal er regelmatig even naar kijken en aan hem denken.

Tum, namens alle leden van Kimbria Racket Club .... 'Unne Grande Merci!!!'

Peter van de Kragt
Voorzitter Kimbria Racket Club

Blog Voorzitter Overzicht